Η «βιομηχανία» των μηνύσεων είναι η μόνη ακμαία "επιχείρηση"
Την Παρασκευή, 11.5.12,, αθωώθηκε από το Εφετείο Ρόδου ο τέως δήμαρχος κύριος Γ. Ρούσσος. Η δίκη διεξήχθη υπό το «βαρομετρικό χαμηλό» του γενικότερου ψυχοπλακωτικού κλίματος των ημερών της τραγικής αποτελμάτωσης της Καλύμνου.
Η δίκη
Η χώρα μας
βουλιάζει, η Κάλυμνος έχει χτυπήσει πάτο, αλλά η «βιομηχανία» των
μηνύσεων είναι η μόνη ακμαία «παραγωγική» δραστηριότητα στο «νησί των
φουκαράδων». Στη δίκη του εφετείου Ρόδου μάρτυρες κατηγορίας ήταν ο
δήμαρχος κύριος Διακομιχάλης (σε μια τέτοια εποχή!) και ο δ/ντής της
εφημερίδας Νησιωτική Διαδρομή. Η κατηγορία έλεγε ότι ο κύριος Ρούσσος,
όταν ήταν δήμαρχος, πλήρωσε Καλύμνιο ο οποίος δεν εργαζόταν (φοβερό,
ε;). Στην άλλη «όχθη» οι μαρτυρίες υπεράσπισης, ο κ. Σ. Ζερβός – τ.
πρόεδρος του δημ. σ/λίου και Γ. Μαραγκός – τ. διευθυντής του Δήμου,
βεβαίωσαν ότι ο υπάλληλος εργάστηκε κανονικά. Το δικαστήριο έκρινε ότι
δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν παρανομία του κ. Ρούσσου και
τον αθώωσε.
Η Κάλυμνος αιχμάλωτη των πολιτικών παθών
Θα μπορούσαμε να
πούμε ότι η υπόθεση αυτή ήταν από τα τελευταία «απόβλητα» της
«βιομηχανίας» των μηνύσεων στην Κάλυμνο. Όμως υπήρξαν προκλητικές
δηλώσεις στα ΜΜΕ, που μας δείχνουν ότι η Κάλυμνος παραμένει αιχμάλωτη
των πολιτικών της παθών. Παρατηρήσαμε τα εξής:1. Το Κατηγορητήριο είναι αστείο, γιατί ο Δήμος επί Δημαρχίας του κ. Διακομιχάλη απασχόλησε, μέσω των εκκλησιαστικών συμβουλίων, στρατιές Καλυμνίων. Επομένως η καταφυγή στα δικαστήρια, για να καταδικαστεί ο κ. Ρούσσος που απασχόλησε δήθεν παράνομα ένα νεαρό οικογενειάρχη, είναι προκλητική και προκαλεί μειδιάματα…
2. Η δήθεν ειρηνοποιός έκκληση (από πολιτικό πρόσωπο του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου, που λένε) «να σταματήσουν οι άγονες αντιπαραθέσεις» είναι πολιτικά αλλήθωρη, γιατί βάζει στο ίδιο σακί τον κατήγορο και τον κατηγορούμενο. Απευθύνει την έκκληση δήθεν αμερόληπτα και στο θύτη και στο θύμα. Λέει στον κατηγορούμενο «πάψε επιτέλους να ταλαιπωρείς τον κατήγορό σου»….
3. Το δικαστήριο αθώωσε τον κύριο Ρούσσο, αλλά ο κύριος Διακομιχάλης βγήκε στον «αέρα», λίγα λεπτά μετά τη δίκη, για να πει ότι δεν πρέπει να θριαμβολογεί για την επιτυχία του συνήγορος υπεράσπισης του Ρούσσου, ο κύριος Δημ. Καρδούλιας, γιατί σε μια άλλη υπόθεση στελέχους (της ΑΝΕΚ), ο κατηγορούμενος της παράταξης Ρούσσου με κατήγορο και πάλι την παράταξη του κυρίου Διακομιχάλη, καταδικάστηκε λέει. Το ότι όμως αυτή η καταδίκη ήταν πρωτόδικη και ότι η υπόθεση πάει για εφετείο και επομένως δεν έχει τελεσιδικήσει, αυτό δεν μετράει για τον κύριο Διακομιχάλη. Συνεχίζει να μετράει δημοσίως νίκες και ήττες.
4. Ο κύριος Διακομιχάλης επισήμανε ότι ο κύριος Ρούσσος αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών. Που πάει να πει ότι αυτή η αθώωση δεν του γεμίζει το μάτι. Ενώ οι απαλλαγές μελών της παράταξής του με βουλεύματα τις θεωρεί προφανώς ανώτερες από την αθώωση.
5. Να σταματήσουν επιτέλους τα δικαστήρια είπε ο κύριος Διακομιχάλης. Να υποθέσουμε ότι έκανε δημοσίως έκκληση στον εαυτό του;
Η πολιτική της τραγικότητας…
Το συμπέρασμα
είναι ότι η Κάλυμνο καταδυναστεύεται από τον παραλογισμό και την
πολιτική εμπάθεια. Ο δήθεν πολιτικός λόγος εξαντλείται στις καταγγελίες
και τις μηνύσεις. Με το ίδιο τρόπο γινόμαστε τηλεθεατές τηλεοπτικών
εμφανίσεων του θορυβώδους Κενού και της μνησικακίας. Πολιτικά πρόσωπα
κατεβαίνουν στο έσχατο σημείο, για να καταγγείλουν με τον πιο άθλιο
τρόπο δήθεν σκάνδαλα. Η πολιτική της τραγικότητας.Το πλοίο της Καλύμνου βουλιάζει. Είναι το μόνο βέβαιο. Ωστόσο οι γνωστοί-άγνωστοι «πολιτικοί πειρατές» ανοίγουν τρύπες στο μέρος του πλοίου που βρίσκονται οι αντίπαλοι τους, για να βουλιάξουν αυτοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου